Никоҳ — инсон ҳаётидаги энг муҳим босқичлардан бири. Бу икки қалбнинг бирлашиши ва янги оила пойдеворининг қўйилиши билан белгиланади. Бироқ сўнгги йилларда жамиятимизда никоҳ тўйлари кўпинча ортиқча сарф-харажат, даъб-даба ва кўз-кўз қилиш билан кечмоқда. Бу ҳолат нафақат диний мезонларга зид, балки оилавий барака ва жамият қадриятларига ҳам салбий таъсир кўрсатади.
Исроф ва унинг оқибатлари
Қуръони каримда Аллоҳ таоло шундай марҳамат қилади:
«Албатта, исроф қилувчилар шайтонларнинг биродаридир.» (Исро, 27-оят)
Ушбу оят орқали исрофнинг маъноси аниқ: ортиқча ва кераксиз сарф-харажат инсонни баракадан маҳрум қилади, унинг молиявий ва маънавий ҳолатига салбий таъсир кўрсатади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳам никоҳ маросимини соддаликда ўтказишни тарғиб қилганлар:
«Никоҳнинг энг баракалиси — энг осон бўлганидир.»
Бу ерда соддалик ва самимият никоҳнинг баракасини белгиловчи асосий мезон сифатида кўрсатилган.
Исрофсиз никоҳнинг ижтимоий ва маънавий фойдалари
Исрофсиз никоҳ тўйи нафақат шахсий, балки жамият миқёсида ҳам фойдали.
Молиявий енгиллик: Ёшлар қарзсиз ва ортиқча харажациз ҳаётни бошлайди, ота-оналар эса моддий босимдан қутулади.
Самимият ва ижтимоий қадриятлар: Маросим кўпроқ меҳр-оқибат, камроқ кўркамликка хизмат қилади, шунингдек, оилавий аҳилликни мустаҳкамлайди.
Маънавий барака: Қуръон тиловати, дуо ва ибратли нутқлар билан тўй маросими янада мазмунли бўлади.
Исрофсиз тўйни ташкил этишнинг амалий жиҳатлари
- Ниятни тўғри белгилаш: Маросимнинг асосий мақсади — ҳалол никоҳ ва баракали ҳаёт бошлаш.
- Маросимни соддалаштириш: Уйда, масжид ёнидаги зиёратхонада ёки кичик залда ўтказиш мумкин.
- Меҳмондорчиликда меъёрни сақлаш: Яққол ва кераксиз харажатларни камайтириш.
- Оддий кийим ва безаклар: Покиза ва муносиб кийим етарли.
Исрофсиз никоҳ тўйлари — бу фақат тежаш масаласи эмас. Бу барака, шукроналик ва маънавиятни рамзлайди. Жамиятда бундай тўйлар эзгулик, самимият ва аҳилликни мустаҳкамлайди. Ёшлар никоҳларини исрофсиз, самимий ва баракали бошласа, уларнинг оилавий ҳаёти ҳам шундай фаровон ва тинч бўлади.
Маъруфхон Алоҳоджаев,
Наманган шаҳар «Абдулқодир қори»
жоме масжиди имом-хатиби.